سه تار
قدمت این ساز به ۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد. شکل ظاهری آن مانند تار است با این تفوت که کاسه‌ی آن یک قسمتی و گلابی شکل است و سطح‌رویین ان نیز چوبی می‌باشد. خرکش کوتاه‌تر از خرک تار بوده، دسته‌ی آن نیز از دسته‌ی تار نازک‌تر می‌باشد. این ساز فاقد جعبه‌ی گوشی است و گوشی‌های چهارگانه‌ی آن را دو عدد در سطح جلویی و دوتای دیگر در سطح جانبی چپ کارگذاشته‌اند. سه تار سازی است با صدای ملایم و مطبوع که به نقل از استاد عبادی برای شنیدن آن یک نفر کم و دو نفر زیاد است.
تعداد سیم‌های این ساز در گذشته همانطور که از نام آن پیداست، سه سیم بوده است. بنابر روایتی به نقل از ابوالحسین صبا، درویشی سه تار نواز به نام مشتاق علیشاه، سیم چهارم را به آن اضافه نمود که این سیم، مشتاق نام گرفته است. پس سه تار امروزی دارای چهار سیم می‌باشد. در حال حاضر تعداد دستان‌های این ساز مانند تار ۲۸ عدد می‌باشد و آن را با ناخن انگشت دست راست (گاهی هم توأم با ناخن انگشت وسط) می‌نوازند. در واقع مضراب این ساز، ناخن انگشتان نوازنده می‌باشد. وسعت صدای این ساز مانند تار می‌باشد.
سه تار نوازی بهداد بابایی