استاد هوشنگ کامکار: ارسلان یک عیب خوب دارد که خودبزرگ‌بین نیست
تقدیر از مرد با اخلاق موسیقی که تمام عمرِ خود را صرفِ فرهنگ این سرزمین کرد
استاد هوشنگ کامکار: ارسلان یک عیب خوب دارد که خودبزرگ‌بین نیست
مراسم تقدیر از ارسلان کامکار همزمان با زادروز این استاد در کانون ادبی زمستان برگزار شد.در این بخش هوشنگ کامکار، بیژن بیژنی، رضا عالمی، علی جعفری پویان، یونس شکرخواه، محمدرضا چراغعلی، نيما زاهدی، شهرام صارمی و احمد محمدی سهروردی برای تقدیر از استاد کامکار روی سن آمدند. استاد هوشنگ کامکار (اهنگ‌ساز برجسته‌ی موسیقی ایران) در این بخش اظهار کرد: «شرایط موسیقی امروز گریه‌آور است و می‌خواستم مجلس عزای عمومی برای موسیقی ایران بگیرم. در این شرایط قدردانی از هنرمندان زنده ارزنده است. من نباید درباره ارسلان حرف بزنم اما او یک عیب خوب دارد و خود بزرگ بین نیست. ارسلان با رهبران خوبی در ارکستر سمفونیک کار کرده و در گروه کامکارها نقشی مهمی داشته است. سالیان بسیاری است که ارسلان تدریس می‌کند، شاگردان بسیاری در نوازندگی ویولن دارد و به من در اجرای کارهایم کمک کرده است. ارکستر سمفونیک به جای اینکه به جوانان آهنگساز برسد، چیزهایی را اجرا می‌کند که فایده‌ای ندارد. باید بخشی از کارهای ارکستر کلاسیک اجرا شود و الباقی اجراها به آثار جوانان برسد.»
بیژن بیژنی نیز اظهار کرد: «یکی از خجستگی‌های موسیقیایی‌ام آشنایی با خانواده کامکارها است که سال ۱۳۶۷ با عنوان «افسانه سرزمین پدری‌‌ام» رخ داد و ارسلان کامکار آهنگسازی این آلبوم را برعهده داشت. آلبوم «گل به دامن» را نیز با تنظیم ارسلان کامکار در کارنامه‌ام دارم که مورد توجه علاقه‌مندان موسیقی قرار گرفت.»
وی با ذکر خاطره‌ای عنوان کرد: «آغاز باشکوهی برای من بود، «شوریده دل» را زمزمه می‌کردم و روز ضبط بی‌تابانه برای اجرای این قطعه به استودیو رفتم. امیدوارم فرصت جدیدی دست دهد تا فعالیت جدیدی داشته باشیم و از خانواده کامکار تشکر می‌کنم.
رضا عالمی نیز اظهار کرد: «۴۰ سال است ارسلان کامکار را می‌شناسم؛ با اخلاق و فروتن و کاربلد است. خانواده کامکارها را همه می‌شناسند. چند وقت پیش از ویل دورانت چیزی خواندم که نوشته بود در جوانی فکر می‌کردم خیلی می‌دانم اما در دوران کهولت فهمیدم چیزی نمی‌دانم.»
یونس شکرخواه نیز اظهار کرد: «در خانواده کامکارها موضوع فراتر از هنر است. ادبیات غنی موسیقی محصول این خانواده است و این گروه خدمت بزرگی به موسیقی محلی داشتند. این خانواده فرا متن هستند و در موسیقی در کنار بزرگان حضور پررنگی داشتند.»
محمدرضا چراغعلی نیز اظهار کرد: «دو ویژگی استاد ارسلان کامکار، تواضع و فروتنی است. امیدوارم انتهای هنرمند بودن، انسان بودن باشد.»
نیما زاهدی نیز با اشاره به جایگاه ارسلان کامکار گفت: «در شرایطی که تنگ نظری‌ها موجب می‌شود نسل جوان خیلی دیده نشود، ارسلان کامکار ما را تشویق می‌کرد و ما مدیون همین تشویق‌ها هستیم.»
احمد محمدی سهروردی نیز گفت: «عرفا معتقدند موسیقی آواز کائنات است. خانواده کامکار یک خانواده نیست، یک کشور هستند. موسیقی به جامعه نشاط می‌دهد و قدرت ساماندهی دارد و هر ملتی که نشاط و امید داشته باشند و پایدار می‌ماند.»
علی جعفری پویان نیز اظهار کرد: «امروز تجلیل نیست و یک خسته نباشید هنری به بهانه زادروز ارسلان کامکار است. همه به توانایی‌های این هنرمند آگاه هستیم. آهنگسازی وی با موسیقی فیلم «مادر» آغاز شد و سینما قدر ارسلان کامکار را ندانست. سه سولوی درجه یک در سینمای ایران زد که شامل موسیقی «قارچ سمی»، «میم مثل مادر» و «کیف انگلیسی» می‌شد.»
شهرام صارمی نیز یادآور شد: «امیدوارم ارسلان کامکار خسته نشود و کار کند. نهاد خانواده بودن بین کامکارها مهم است و همیشه باهم بودند. افتخار شاگردی هوشنگ کامکار را داشتم و از آموزه‌های اردشیر کامکار بهره بردم. امیدوارم شرایط به گونه‌ای باشد که پویایی و اعتلای این هنر را بیشتر شاهد باشیم.»
ارسلان کامکار نیز با تقدیر از همسرش اظهار کرد: «خیلی چیزها را می‌خواستم بگویم اما اعتراض اثری ندارد. ۳۵ سال است برای ارکستر سمفونیک تلاش می‌کنیم که به آن توجه شود و نسل جدید حمایت شود اما دیدیم فایده ندارد. آنچنان که باید برای هنرمندان ارزش قائل نمی‌شوند. آخرین کارم اپرای رابعه براساس متن مسعود یحیویی است. دوستان با دستمزد اندک کنارم ایستادند، با هزینه شخصی این اثر را ساختم و این همه زحمت کشیدم. تصور می‌کردم این اپرا اجازه اجرا پیدا می‌کند. از من خواستند شخصیت زن را مرد بخواند و با توجه به اینکه اهل اجرای خارج نیستم، آرزوی اجرای این اپرا با من مانده است. باید هنرمندان از یکدیگر خبر داشته باشند. هوای هم را نداریم.»
در ادامه تندیس یادبود کانون زمستان به ارسلان کامکار اهدا شد. همچنین ارسلان کامکار شمع تولد ۶۳ سالگی خود را خاموش کرد.
در ادامه این مراسم برگزیدگان بخش موسیقی پاپ از میان محمد اصفهانی، محمد طاها پروا، علی خوش سیرت، افشین سراییان، مهدی سروری و مهدی عزیزی انتخاب و درنهایت علی خوش سیرت برگزیده این بخش شد.
اجرای حمید غلامعلی و مهدی یغمایی از دیگر بخش‌های این برنامه بود.
در این مراسم در بخش ترانه، سید علیرضا ذوالفقاری از خراسان جنوبی، سوسن صدیقی از بابل، امید محمودی از تهران، میثم مزروعی از اصفهان آثار خود را ارائه کردند.
محمد کیانی مجد از فیروزکوه جزو ترانه‌سراهای برتر این مراسم بود اما وی بر اثر سانحه تصادف درگذشت و در این مراسم به احترام وی یک دقیقه سکوت اعلام شد.
در نهایت داوران اثر سید علیرضا ذوالفقاری را به عنوان برترین ترانه‌سرا انتخاب کردند.
سعید کریمی، قادر دلاورنژاد و مجید افشاری داوری این بخش را برعهده داشتند.
در ادامه این مراسم، حسین رضا اسدی اثر فولکلور را اجرا کرد.
همچنین تقدیر از استاد ارسلان کامکار نیز برگزار شد.
