با اهنگ‌سازی عیسا غفاری، بامداد افشار، احسان صدیق، گلفام خیام و ...
آلبوم متروکه منتشر شد
موسیقی ما- آلبوم «متروکه» با آهنگسازی عیسا غفاری، علیرضا دریایی، گلفام خیام، احسان صدیق، بامداد افشار، آسو کهزادی و تعدادی دیگر از نوازندگان و آهنگ‌سازانِ برجسته‌ی کشور منتشر شد.
«رقص و پروانه» به آهنگسازی عیسا غفاری و نوازندگی ویولن و ویولن آلتو علیرضا دریایی، «ارباب جمشید» به آهنگسازی و تنظیم سهیل مخبری و نوازندگی قیچک آلتو، کمانچه، ویولن سل و سهیل مخبری، «آینه باران» به آهنگسازی و نوازندگی گلفام خیام، «خاکستر» به آهنگسازی عطا صوت ابتکار و نوازندگی سنتور آرش بلوری، «عددناگازاگی» به آهنگسازی و نوازندگی گیتار الکتریک- موگ و آرپ احسان صدیق، «بیات فارسی» به آهنگسازی بامداد افشار، نوازندگی گیتار باس پویا شمالی و نوازندگی ویولن سل نیوشا قربانی، «عودلاجان» به آهنگسازی و اصوات الکترونیک آسو کهزادی و نوازندگی قانون صدا سدیفی، نوازندگی پیانو بصیر فقیه نصیری، نوازندگی تمبک علی گرامی فر قطعاتی هستند که در این آلبوم پیش روی شنوندگان قرار گرفته است.
در توضیحات این آلبوم آمده است: «طرح آلبوم موسیقی «متروکه» پیش از همه‌گیری بیماری کرونا در دی ماه سال ۱۳۹۸ در خلال گفت‌وگویی شکل گرفت. نام این آلبوم ناظر به ایده‌ی پردازش موسیقایی مفاهیم عینی و تجسمی و در ارتباط با خوانش های بینا رشته‌ای از فضاهای شهری شکل گرفت.
آری پس از گذشت تنها چند هفته، جهان روی دیگری به خود دید: خیابان‌ها و کوچه‌ها به ناگاه خالی از انسان شد و کرکره دکان‌ها پایین کشیده شد. انسان‌ها از خیابان‌ها به خانه‌ها رفتند و حیوان‌ها از جنگل‌ها به شهرها آمدند. دست‌ها از لمس با یکدیگر غافل ماندند و آغوش از وصل هم فارغ. فروغ از جهان رفت و باد سردی وزید. همه اینها پرده از مفهومی اجباری برداشت: «غیاب انسان»؛ غیابی ضروری که گرچه دیری نماند و پس از چند هفته، خود را به مفاهیمی چون «فاصله»، «فاصله گذاری» و بعد «فاصله گذاری اجتماعی» تقلیل داد، اما گویی با مسئله «غیاب» که در بطن ایده «متروکه» جا داشت، قرین و هم قِران شد و ماند.
